Direct een afspraak? Bel nu met 06 543 564 32

Be perfect!

Voel jij je pas OK als je perfect bent?

Het kan zijn dat je lang gelegen geleerd hebt, perfect te zijn. Je mocht misschien nooit fouten maken. Misschien werd je accuratesse herhaaldelijk geprezen en heb je geleerd daar vooral trots op te zijn. Het perfect zijn gaf je respect en bewondering. Maar hoe ver brengt je dat eigenlijk, dat perfect willen zijn? Vind je dat prettig in je leven of heb je er hinder van? En wanneer is het perfect zijn klaar voor jou?

Al kijkend op internet vond ik de volgende betekenis van perfectie: “Ethische theorie die stelt dat het behalen van perfectie het doel is waar we ons leven op moeten inrichten”. Dat roept bij mij de vraag op waar dat ‘moeten’ vandaan komt. Van wie moet dat kan? Dit ‘moeten’ is meestal afkomstig van je ouders of opvoeders die je dit (goed bedoeld) hebben meegegeven. Je bent ‘goed’ als je een bepaald gedrag vertoont, in dit geval, perfect zijn. Als je perfect gedrag toont, krijg je een beloning, bijvoorbeeld in de vorm van waardering. Het gaat hier nadrukkelijk om gedrag wat je vertoont, het zegt niets over wie je bent. Jij bent namelijk helemaal OK zoals je bent. Een gedrag dat je vertoont, heeft niet te maken met de unieke persoon die je diep van binnen bent.

Er is niets tegen perfectie, mits het je niet belemmert in je ontwikkeling. Er zijn mensen die prima onder druk perfect werk kunnen aanleveren en zich daar heel goed bij voelen. Hooggevoelige mensen kunnen soms last hebben van deze perfectie. Meestal zijn hooggevoelige mensen zo toegewijd aan hun werk, dat de perfectie tegen ze werkt. Ze doen er goed aan zichzelf realistische doelen te stellen. Er is helemaal niets mis mee om, met respect voor de ander, je eigen grenzen aan te geven.

Wat daarbij kan helpen is te kijken naar je fouten. Hoe erg is die ene fout nu echt? Heeft je fout (enorme) consequenties? Wat gaat er nu mis nu jij die ene fout gemaakt hebt? Is dat (simpel) op te lossen? Een andere manier om te kijken naar je fouten is anderen te vertellen dat hun fouten eigenlijk wel meevallen. Hoe is dat, om dat anderen te vertellen? Wat ervaar je hierbij?

Tot slot kan de volgende spreuk je wellicht helpen: “ik heb zoveel geleerd van mijn fouten, ik ga er snel nog een paar maken”.